Language Selection

பேரினவாத அரச ஒடுக்குமுறையாளர்களால் 1981 யூன் 1ம் திகதி யாழ் நூலகம் எரிக்கப்பட்டது. மாவட்டசபையை ஏற்று தேர்தலில் பங்குகொண்டோரை தனிநபர் பயங்கரவாதம் மூலம் கொன்றதற்கு பதிலடியாக, அரச பயங்கரவாதம் கட்டவிழ்த்து விடப்பட்டது. அன்று எரிக்கப்பட்ட - உடைக்கப்பட்ட – கொல்லப்பட்ட பல்வேறு நிகழ்வுகளில், எரிந்த யாழ் நூலகமும் அடங்கும்.

இதில் யாழ் நூலகமானது இனவொடுக்குமுறையின் வரலாற்று அடையாளமாகிப் போனது. இச் சம்பவம் மூலம் ஓடுக்கப்பட்ட தமிழ் தேசமும், அதில் வாழும் தேசிய இனங்களும், தனிமனிதர்களும் எதைக் கற்றுக்கொண்டு, எதை மீள உருவாக்கினர்!?

சமூகம் சார்ந்த வரலாற்று அழிவை மீட்டெடுக்கும் வரலாற்றுப் பணியை - ஒடுக்கப்பட்டவர்கள் செய்யவில்லை. பதிலுக்கு யாழ் நூலகத்தை எரியூட்டியவனின் அதே இனவாத உணர்வுக்கு நிகராக - தமிழினவாதத்தை பேசுகின்றதைத் தாண்டி, எதையும் சமூகத்துக்காக உருவாக்கவில்லை, எதையும் கற்றுக்கொள்ளவுமில்லை.

1981 இல் எரிக்கப்பட்ட நூலகத்துக்கு மாற்றாக, இன்று எத்தனை நூலகங்களை உருவாக்கி இருக்கின்றனர். ஏத்தனை தனிநபர்கள் தங்கள் வீடுகளில் நூலகங்களை வைத்திருக்கின்றனர். வாசிப்பைத் தூண்டும் வண்ணம் எத்தனை சமூக ஊக்குவிப்புகளை சமூகம் வழங்குகின்றது? எதுவுமில்லை.

அன்று எம்மிடம் யாழ் நூலகம் மட்டும் இருக்கவில்லை. ஊருக்கு ஊர் பொது நூலகங்களும், நூல்களும் இருந்தன. வாசிக்கும் பழக்கமும், அதன் அடிப்படையில் மனித வாழ்க்கையை வளப்படுத்தும் அறிவு வளர்ச்சியும் இருந்தது. புதிய அறிவுத்தேடல் சமூக அசைவின் உயிர் நாடியாக இருந்தது. இன்று எதையும் காண முடியவில்லை. நூலகங்களை உருவாக்கும் சமூக நோக்கு கொண்ட சமூகப் பார்வை கூட, சமூகத்திடம் காணாமல் போய் இருக்கின்றது.

இதற்கான காரணத்தை எமது அரசியலில் தேட வேண்டும். 1980 களில் ஆயுதப் போராட்டமாக மாறிய போது, தனிமனித அதிகாரம் குறித்த மனப்பாங்கானது, மனித அறிவை மறுதளிக்கத் தொடங்கியது. கேள்வி கேட்பதையும், போராட்டத்தின் மீதான அறிவியல் தேடலையும். தமிழ் இனவாதத்தை முன்னிறுத்திய அதிகாரம் மறுதளித்தது. ஒடுக்குமுறைக்கு எதிரான ஆயுதப் போராட்டமாக மாறி வளர்ச்சி பெறும் போது, அது குறித்த அறிவுவளர்ச்சி பெற்றாலே போராட்டம் சரியான திசையில் பயணிக்கும்;. இது பரஸ்பர இயங்கியல் விதி. ஆனால் எமது போராட்டத்தில் அறிவுவளர்ச்சி என்பது, தங்கள் அதிகாரத்துக்கும் தங்கள் தலைமைக்கும் எதிரானதாக கருதிய போக்கானது - கற்றலை மறுதளித்தது. கற்றல் என்பது போராட்டத்தை வளப்படுத்தும் திசையில் வளரும் இயங்கியல் தன்மை கொண்டது. இதுவே போராட்டம் வெற்றி பெற அடிப்படையான விதி. நூல்களை கற்றலை போராட்டத்துக்கு எதிரானதாகவும், கற்றல் போராட்ட தலைமைக்கு எதிரானதாகவும், நூல்களுக்கு பதில் ஆயுதங்கள் முன்னிறுத்தப்பட்டது. கற்பதை ஊக்குவிப்பதற்கு பதில், கற்பதையே எமது போராட்டம் மறுதளித்தது. இதுதான் இன்றைய இந்தத் தலைமுறையில் அறிவுவரட்சிக்கான பின்னணி. இதனால் புதிய தலைமுறை மனப்பாடமாக்கும் பாடசாலைக் கல்வியில் கூட முன்னேற முடியாத சமூகமாக – மிகப் பின்தங்கி இருக்கின்றது.

பாடசாலைக் கல்வியில் சித்தி பெற்றவர்கள் கூட, பண்பாட்டு ரீதியான சமூகத் தகுதியை பெறமுடியாத அளவுக்கு பண்பாடற்று பின்தங்கி இருப்பதுடன் - பொது அறிவு இல்லாததால் உளவியல் ரீதியாக பின்தங்கி இருப்பதுடன் - ஒடுக்கப்படுகின்றனர்.

இப்படி அறிவால் வரண்டுபோன தமிழ் சமூகத்தின் இன்றைய இந்த நிலைமைக்கு, இனவாத அரச ஒடுக்குமுறையாளன் காரணமல்ல. மாறாக வெள்ளாளியச் சிந்தனைமுறையே, கற்றலை மறுதளித்து விடுகின்றது. மனப்பாடமாக்கும் கல்விமுறையை மட்டுமே கற்றல் முறையாக பார்க்கின்றது, திணிக்கின்றது. இந்த வெள்ளாளிய சிந்தனையிலான இச் சமூகமானது, ஒடுக்கப்பட்ட சாதிகளுக்கு கல்வியை மறுத்த வரலாற்று ரீதியாகவே ஒடுக்குமுறையாளர்கள். அதையும் மீறிப் படித்த போது, வன்முறை மூலம் ஓடுக்கிய - பல வரலாறுக்கும் சொந்தக்காரர். இன்று பாடசாலைக்கு வெளியில் கல்வி கற்பதையே மறுக்கின்றது. நூல்களை கற்பதை பணம் காசு இல்லாதவனின் "வெட்டி" வேலையாகவும், பணம் சேர்க்கும் பொருளாதாரத்துக்கு எதிரானதாகவும் - தடையாகவும் கருதுகின்றது.

இப்படிப்பட்டதே எமது யாழ் நூலக வரலாறு. யாழ் நூலகம் என்பது சமூகத்தைப் பிரதிபலிக்கவில்லை. நூல்கள் என்பது தமிழரின் சிந்தனைமுறைக்கு முரணானது. நூலகம் என்பது, இந்த சமூகத்தின் கற்பனைக்கு அப்பாற்பட்டது. 1960களின் சாதியப் போராட்டத்தை ஓட்டி உருவான கற்றல் முறை, 1980 வரை நூல்களை படிக்கும் வாசிகசாலைக்கு வித்திட்டது.

வெள்ளாளிய சிந்தனையில் கிணற்றுத் தவளையாக மூழ்கிக் கிடந்த சாதிய சமூகத்தில் நூல்கள், ஆவணங்கள் குறித்து அக்கறை கொண்ட தனிநபர்களின் முயற்சியும் அக்கறையுமே, யாழ் நூலகத்துக்கு வித்திட்டது. எரிக்கப்பட்ட நூலகத்தின் வரலாறு தமிழரின் சிந்தனைமுறையில் யாரை துரோகி என்கின்றதோ, அவர்கள் முன்னின்று உருவாக்கிய வரலாற்றுப் பின்னணியைக் கொண்டது.

1933 ஆண்டு செல்லப்பா என்ற தனிநபரின் முயற்சியே, தனியார் இலவச நூலகத்துக்கு அடித்தளமிட்டது. 1934ம் ஆண்டு ஆஸ்பத்திரி வீதியில் வாடகைக்கு எடுக்கப்பட்ட வீட்டில் இருந்து, யாழ் நூலக வரலாறு தொடங்குகின்றது. 1934 ஆம் ஆண்டு 844 நூல்களுடன் ஆரம்பித்த இந்த நூலகத்தினை, 1935 ஜனவரி முதலாம் திகதி யாழ் மாநகர சபை பொறுப்பேற்றது. இவை அனைத்தும் காலனிய ஆட்சியாளர்களின் காலத்தில் நிகழ்கின்றது. காலனிய ஆட்சியாளர்கள் நூல்களை வாசிக்கின்ற மரபில் இருந்தும் இது வித்திடப்படுகின்றது. நூலகம், படிப்பது என்பது வெள்ளாளிய சிந்தனையிலான தமிழரின் சிந்தனைமுறையல்ல.

1950 களில் இந்த நூலகத்தை விரிவுபடுத்த எடுத்த முயற்சி, 1952, யாழ் நகரசபை தலைவர் சாம்.ஏ.சபாபதியின் தலைமையில் தொடங்கியது. இதை முன்நகர்த்த வண.பிதா லோங் அடிகளாரின் தலைமையில் ஒரு குழுவை அமைத்ததுடன், இந்தியாவின் இருந்து நூலகர் எஸ்.ஆர் இரங்கநாதனை அழைத்து வந்ததன் மூலம் திட்டவரைபுகள் உருவாக்கப்பட்டது. யாழ் சிந்தனை முறையிலான இனவாத வெள்ளாளிய சிந்தனையிலான அரசியல் இதை எதிர்த்தது.

யாழ் பல்கலைக்கழகத்தை உருவாக்குவதை வெள்ளாளிய சிந்தனையிலான தமிழர்pன் இனவாத அரசியல் எப்படி எதிர்த்ததோ, அதேபோல் யாழ் நூலகத்தின் உருவாக்கத்தையும் எதிர்த்தது. அரசியல் தலையீடுகள், இழுத்தடிப்புகள் பின் நகரபிதாவின் உத்தரவுக்கு அமைய உருவான யாழ் நூலகம், 11 ஒக்டோபர் 1959 அன்று யாழ் முதல்வர் அல்பிரட் துரையப்பாவால் திறந்து வைக்கப்பட்டது. 1981 இல் எரிக்கப்பட்ட பின், மீள் உருவாக்கி அதை திறக்க முற்பட்ட போது - தமிழரின் சிந்தனைமுறைக்கு முரணான ஒடுக்கப்பட்ட சாதியைச் சேர்ந்த செல்லன் கந்தையன் திறப்பதை எதிர்த்ததுடன் - புலிகளின் கொலை மிரட்டலுக்கு உள்ளாகியதால் யாழ் நகரசபையின் முதல்வர் பதவியை விட்டு விலகினார். செல்லன் கந்தையன் இன்றி நூலகம் திறக்கப்பட்டது.

இந்த பின்னணியில் இன்று வெள்ளாளிய சிந்தனையிலான தமிழரின் நூலகமாக இருக்கின்றதே ஓழிய, வெள்ளாளிய சிந்தனைக்கு வெளியில் கற்றுக் கொள்ளும் சமூகமாக - சமூகத்தை வழிகாட்டவில்லை. வெறும் அடையாளம், மற்றும் இனப்பெருமை பேசவும், இனவாதம் காக்கவுமே நூலகம். 1981 இல் எரியூட்டப்பட்ட நூலகத்தின், இன்றைய கதி இது தான்.

அரச இனவொடுக்குமுறையாளன் யூன் முதலாம் திகதி யாழ் நகரில் எரியூட்டிய பல கட்டிடங்களில் நூலகம் அடங்கியது.


Most Read

முற்றவெளியில் பிணத்தை எரிக்க, கொள்ளிக்கட்டை கொடுத்த வெள்ளாளியப் பண்பாடு

யாழ். நாகவிகாரை விகாராதிபதியின் உடலை யாழ் முற்றவெளியில் எரிக்க வேண்டும் என்று அடம்பிடிக்க, அதை எதிர்க்கும் அளவுக்கு இனவாத - இந்துத்துவ சாதிய அரசியல் நடந்தேறியிருக்கின்றது. மக்களை ஒடுக்குவதையே தங்கள் அரசியலாகக் கொண்ட ஒடுக்கும் தரப்புகள், ஒடுக்கப்பட்ட தமிழ்மக்களின் மேலான தங்கள் அதிகாரத்தை அரசியல் மயமாக்கும் அரசியலாக, தகன நிகழ்வை மாற்றியிருக்கின்றனர்.

பிரமுகர்கள் மரணமாகும் போது பொதுவெளிகளில் தகனம் செய்யும் புத்த மதத்தின் மரபை, ஒடுக்கப்பட்ட தேசிய இனத்தின் முதுகில் போட்டு எரிப்பதற்;கு "நல்லாட்சி" அரசு கங்கணம் கட்டி நின்று, அதை தங்கள் அதிகாரங்கள் மூலம்  அரங்கேற்றினர். இந்த இனவாத அரசியல் பின்னணியில் "நல்லாட்சி" அரசின் தூண்களான கூட்டமைப்பின் அனுசரணையுடனேயே, இந்த முரண்பாடு ஒடுக்கப்பட்ட மக்களுக்கு எதிரான அரசியலாக்கப்பட்டது.

வேள்வியை தடைசெய்யக் கோரும் வெள்ளாளிய இந்துத்துவம்

யாழ் குடாநாட்டில் மிருகபலி மூலம் நடைபெறும் வேள்வியானது பாரம்பரிய வரலாறு கொண்டது மட்டுமின்றி ஆதி மனித வழிபாட்டு முறையின் தொடர்ச்சியாக இருக்கின்றது. இது காலகாலமாக இந்து வெள்ளாள சாதிய வழிபாட்டு முறைக்கு முரணாகவும் இருந்து வருகின்றது. ஆதிமனித வழிவந்த ஒடுக்கப்பட்ட சாதிகளால் தொடர்ந்து முன்னெடுக்கப்பட்ட மிருக பலி மூலமான வழிபாட்டு முறையானது, ஒடுக்கும் சாதியைச் சேர்ந்த மக்களையும் தனக்குள் உள்வாக்கிக் கொண்டதுடன் வேள்வியான உணவுக் கொண்டாட்டமாக மாறி இருக்கின்றது. இறைச்சி விரும்பி உண்ணும் உணவாக மாறி இந்து-சாதி பண்பாட்டு கூறுகளை அழிக்கின்றது. இதானல் இதை சாதிய இந்துத்துவவாதிகள் தடை செய்யக் கோருகின்றனர்.

மிருக பலி !?

இலங்கையில் மாடு வெட்டுவதை தடை செய்வது பற்றி ஜனாதிபதி கூறியதாக செய்திகள் வெளிவந்திருக்கின்றது. உழைக்கும் மக்கள் மாட்டு இறைச்சியை தங்கள் உணவாக உண்பதை சமூக பண்பாடாகக் கொண்டவர்கள். இதற்கு எதிராக "மாடு புனிதமானது" என்றும் மாட்டு இறைச்சியை உண்ணக் கூடாது என்ற பிரச்சாரத்தை வெள்ளாள சாதிய இந்துத்துவ மதவாத சக்திகள் முன்னெடுத்து வந்ததுடன், மாட்டு இறைச்சியை ஓடுக்கப்பட்ட சாதிகளின் "இழி' உணவாக காட்டி வந்தனர். அதேநேரம் பௌத்த மத அடிப்படைவாதிகள் கூட இதே இந்துத்துவ சாதிய அடிப்படையில் முன்வைத்து வந்ததுடன் முஸ்லீம் மக்களின் உணவுப் பண்பாட்டுக்கு எதிரான பிரச்சாரமாகவும் இதை முன்னெடுத்து வருகின்றனர்.

உலகை குலுக்கிய வர்க்கப் புரட்சியின் 100 ஆண்டு

மார்க்சியம் என்பது கற்பனையல்ல. மானிட வாழ்வியலைப் பற்றிய தத்துவமே மார்க்சியம். மார்க்சிய தத்துவத்தின் நடைமுறையே, 1917 உலகைக் குலுக்கிய வர்க்கப் புரட்சியாகும்.

இந்தப் புரட்சி தனியுடமைக்கு எதிரான வர்க்கப் புரட்சி என்பதாலே, எல்லாப் புரட்சிகளிலும் இருந்து வேறுபட்டு நிற்கின்றது. இதனாலேயே 1917 நடந்த புரட்சி, உலக வர்க்கப் புரட்சிக்கான ஆயுதமாகி நிற்கின்றது. எல்லாவிதமான ஒடுக்குமுறைகளுக்;கும் எதிரான உண்மையான நேர்மையான தத்துவமாக மார்க்சியம் இருப்பது போல், 1917 புரட்சியே இன்றைய புரட்சிகளுக்கு எல்லாம் நடைமுறையாகவும் இருக்கின்றது. இது தான் இன்றைய எதார்த்தம்.

மக்களை அனாதையாக்கி பிழைக்கும் தமிழ் அரசியல்

சிங்கள - தமிழ் இனவாத யுத்தமானது, தமிழ்மக்களை அடக்கியொடுக்கி மனித அவலங்களையே விதைத்துவிட்டுச் சென்றுள்ளது. இவை இன்று வாழ்வதற்கான போராட்டங்களாக மாறி இருக்கின்றது. தங்கள் சொந்த நிலத்தை விடுவிக்கக் கோரும் போராட்டங்கள்;, காணாமல் ஆக்கப்பட்டவர்கள் எங்கே என்று கேட்டு நடக்கும் போராட்டங்கள், அரசியற்கைதிகளை விடுவிக்கக் கோரும் போராட்டங்களானது,.. இன்று 100 நாட்களையும் கடந்த தொடர் போராட்டமாக பண்புமாற்றம் பெற்று வருகின்றது.

இதை விட அன்றாட வாழ்க்கை சார்ந்து, போராட்டங்கள் வெடித்துக் கிளம்புகின்றது.  உதாரணமாக பட்டதாரிகள் வேலை கோரும் போராட்டங்கள், தொடர் போராட்டமாக மாறி நிற்கின்றது

சுயவிமர்சனம் மூலம் சர்வதேசியத்தையும் - தேசியத்தையும் விளங்கிக் கொள்ளுதல்

சுயவிமர்சனம் என்பதை வெறும் வாய்ப்பாடமாக ஒப்புவிக்காமல்,  தவறான அரசியல் வழிமுறையைகளைக் கைவிட்டு உழைக்கும் வர்க்க அரசியல் நடைமுறைக்கு வருதலே சரியான சுயவிமர்சனம் செய்வதாகும். எல்லாம் மாறிக் கொண்டும், வளர்ந்து கொண்டும் இருக்கும் நிலையில் -இயற்கையில், எமது கருத்துகளும் நடைமுறைகளும் மாற்றத்துக்கு உள்ளாகும் என்பது விதிவிலக்கல்ல. நாம் கற்றுக்கொண்டும், நம்மை நாமே மாற்றத்துக்கு உட்படுத்திக் கொண்டும்   இருக்க வேண்டும். சமூகம் குறித்து சிந்திக்கின்றவர்கள் பழைய கருத்தில் தொங்கிக் கொண்டும் அதை ஒப்புவித்துக் கொண்டும் வாழ்வதால், சமுதாயத்துக்கு எந்த நன்மையும் கிடைக்கப்போவதில்லை. மாறாக, சமூக மாற்றத்துக்கு வழிவகுக்காமல், பின்னிழுத்து வீழ்த்துவதாகும். இந்த வகையில் தமிழ் அரசியற்பரப்பில் 80 வருட கால, தேசியம் -  சர்வதேசியம் குறித்து ஆராயப்படல்  வேண்டும்.

தனியார் கல்விமுறையை ஆதரிக்கும் அறியாமையையும் - தர்க்கங்களையும் குறித்து

பாடசாலைக்கான "உதவிகள்" குறித்து பாரிஸ் மகாஜன பழைய மாணவர் சங்கம் நடத்திய கருத்தரங்கு மற்றும் வானொலி விவாதமானது, தனியார் கல்விமுறை குறித்த புரிதலுக்கு வழிகாட்டி இருக்கின்றது. பழைய மாணவ சங்கங்களின் உதவிகள், தனியார் கல்விமுறைக்கு உதவக் கூடாது என்ற கருத்து, இந்த விவாதத்தின் கருப் பொருளாகியது. "தமிழ் தேசியம்" குறித்து சுய கற்பனையில் வாழ்கின்ற தமிழ் சமூகம், தன்னைச் சுற்றிய கல்விமுறையில் நடந்து வரும் தனியார்மயமாக்கத்தை கண்டுகொள்ள முடிவதில்லை அல்லது கண்டுகொள்ள விரும்புவதில்லை. மாறாக தனியார் கல்விமுறை குறித்த புரிதலின்றி ஊக்குவிக்கின்றதும், ஆதரிக்கின்றதுமான போக்குகளும், இதற்கு அப்பால் தர்க்;கரீதியாக தனியார் கல்வியை நியாயப்படுத்துகின்ற கண்ணோட்டமுமே, பொதுவான சிந்தனைமுறையாக இருக்கின்றது.

பழைய மாணவர் சங்கங்களின் கோடிக்கணக்கான பணம், சமச்சீரான பாடசாலைகளுக்கு இடையிலான இடைவெளியை அதிகப்படுத்தி வருகின்றது. இதே போன்று மாணவர்களுக்கு இடையில் கல்விரீதியான ஏற்றத் தாழ்வை அதிகமாக்கவுமே பயன்படுத்தப்படுகின்றது. அனைவருக்கும் சம வாய்ப்பும், சம கல்வியும் என்ற அடிப்படையிலான பழைய மாணவர்களின் சமுதாய பொதுக் கொள்கையை மெதுவாக அரித்து இல்லாதாக்குகின்றது.

 

முஸ்லிம் தேசிய இனம் வளர்வதை இஸ்லாம் தடுக்கின்றது

தனிமனித வழிபாட்டு உரிமையைக் கடந்து மதம் செயற்படும் போது, மக்களை ஒடுக்கும் கருவியாக மதம் மாறி விடுகின்றது. இது எல்லா மதத்திற்கும் பொருந்தும். நிலவுகின்ற சமூக அமைப்பு என்பது, மனிதனை மனிதன் சுரண்டுகின்ற, மனிதனை மனிதன் பிளவுபடுத்தி ஒடுக்குகின்றதாக இருக்கின்றது. இந்த ஒடுக்குமுறையை நியாயப்படுத்துகின்ற சித்தாந்தமாக மதக் கோட்பாடுகள் செயற்படுகின்றது. அதேநேரம் மக்களை மதங்களின் பெயரில் பிளவுபடுத்தி, வன்முறையைத் தூண்டுகின்றது. இதன் மூலம் தன் மத மக்களை சுரண்டும் வர்க்கத்துக்கு உதவுகின்றது.

இந்த வகையில் இலங்கையில் பௌத்தம், இந்துமதம், இஸ்லாம், கிறிஸ்துவம்.. வரையான அனைத்து மதங்களும், சமூகத்தைக் கூறு போட்டு ஆளும் வர்க்கத்துக்கு சேவை செய்யும் பிரிவினைவாதக்  கருவியாகவும், மக்களை ஒடுக்கும் சமூகக் கூறாகவும் இருக்கின்றது.

MOST READ